TheDownUnder.reismee.nl

Kust bij Batemans Bay

Na het zondag ontbijt, gebakken eieren en fruit, zijn we richting Batemans Bay gereden om daar vandaag onze dag in de heerlijke zonneschijn door te brengen. Het was zeker 50 jaar geleden voor Marja sinds ze daar voor het laatst was geweest maar toen we de berg afreden richting de brug wist ze direct waar ze was en ook het strand uit het verleden herkende ze tijdens het koffie drinken op de in de zon badende boulevard langs de rivier arm die naar de Pacific Ocean loopt. Het enige wat hier echt is veranderd zijn dat de oude houten vissersscheepjes zijn verdwenen en dat er nu kleine en grote plezierjachten liggen in de haven, niet van die vervelende peper dure glimmende dingen maar gewoon dagelijkse bootjes .

Na de koffie wat rondgelopen en de brug bewandeld naar de overzijde en het strand op waar we vroeger als teenagers speelde en zwommen en ik viste. Op de weg terug sprongen er kinderen van de brug , wat verboden is, dus ook dit is nog altijd hetzelfde gebleven.

Met de auto naar een maccas voor onze gebruikelijke lunch, toast ham en kaar en milkshake, waarna ik op de gok en gevoel verder reed naar een strand wat ik ergens achter in mijn hoofd had, het lag verder weg dan wat ik dacht maar uiteindelijk kwamen wij bij Malua Bay Beach. Een kleine Bay in de vorm van een kom met aan beide zijde zwarte lava rotsen en heerlijk zacht zand wat langzaam glooiend vanaf een grasvlakte naar de oceaan loopt waar de golven op een meter of tien van de kust breken over zandbanken waardoor er erg weinig onderstroming is en toch uitdagend is in het water. Wij hadden de bedoeling bij een barretje aan de parkeerplaats wat te gaan drinken maar toen we tegen half vijf van het strand kwamen was het al gesloten helaas.

Dus terug naar Batemans om daar een heerlijk biertje te pakken en hoe gek het ook klinkt we moeten vanwege hun vergunning ook wat te eten bestellen, ik moet zeggen knoflookbrood en bier en gaan goed samen hoor.

In de ochtend hadden we al besloten om bij een tentje, eetgelegenheid, die er al 50 jaar staat te gaan eten en het familie pakket Fish & chips smaakte fantastisch en verdween zonder enkel probleem in onze hongerige buikjes.

Wegrijdend over de bekende brug maakte Els een opmerking over de weg naar Canberra die net buiten de stad links van ons begint in plaats van recht door naar de camping. Marja reageerde hierop met de vraag of we daar nog tijd voor hadden, dus wij naar links om de Clyde, een berg van buiten categorie, te bedwingen. Na vele stijgingen en haarspeldbochten door het regenwoud wilde ik bij een zijweg draaien toen er een vraag kwam over Braidwood en voor we het wisten reden wij ook die laatste 20 km maar door. Het was nog net licht toen we daar aankwamen en konden er weer foto’s worden genomen van plekken die Marja spontaan herkende, wat een bonus.

In de halve schemer en later in het volledige donker dezelfde weg terug door en over de Clyde en via de Princes Hway weer richting de camping waar de vermoeid maar zeker zeer voldaan kort na 21.00 uur aankwamen.

Nu na het douchen en wat slurpen zijn we allemaal ons eigen dingen aan het doen.


Zaterdag 2 maart 2019


Vandaag een dag met een apart schema. Ontbijten en dan gaan de dames aan de was werken, Carl en ik naar het huis van Jeanne om het Elvis schilderij te ontmantelen zodat het canvas in een koker past. Ondertussen gaat Marja zich storten op het voorbereiden van de beloofde Bami schotel voor vanavond waar we met ons 8ten van gaan eten, deze keer Bami op de Indonesische manier.

Zodra het kan gaan wij met ons allen naar een Farmers Fair op de showgrounds in Milton zelf.

Al onze bezigheden verliepen soepel, alleen bleef het in de ochtend bewolkt zodat de was niet echt wilde droegen buiten terwijl wij de wasdroger niet konden vinden, bleek achteraf verborgen in het onderhuis achter een gesloten roldeur en wordt alleen sporadisch door zoon Charly gebruikt.

De entree van de fair leek duur $ 15 ,00 p.p. maar wij mochten als gepensioneerde voor $ 10.00 p.p. naar binnen , grijs zijn heeft soms zijn voordelen. In mijn gedachten was ik vroeger zo klaar met dit soort zaken maar deze keer verliep het anders . wij hebben ons goed vermaakt en lekkere koffie gedronken en veel rondgelopen en gekeken naar de grote verscheidenheid van zaken zoals; hondenshows, hondenraces, paarden en concours, wielen en velgen, kippenrassen, eenden rassen, showautos, super v8ten, oude auto,s enz enz. ondertussen was de zon volop doorgebroken en was het bloedheet geworden. Tegen vieren liepen wij terug naar het huis van Jeanne & Chris waar de auto stond geparkeerd omdat er ergens anders geen plaats meer was. Terug naar de Deans waar we wat kleine hapjes hadden voordat we aan tafel gingen voor de Bami wat door een ieder goed werd ontvangen. Om half elf in de auto die was beladen mat al het schone goed maar ook het beddengoed wat nog op de bedden moest voordat we plat konden. Om dook ik erin en om twaalf uur lag iedereen in hun mandje. Op naar morgen.

Reacties

Reacties

Marja en Carl Tentua

Heerlijke verhalen weer. Wat beleven we toch veel

Robert

Geweldig om te lezen :)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!