Wij zijn op vrijdag met een boot door de "bay of Islands" gevaren en uiteindelijk een walk track gedaan van 3 uur naar de toppen van het begroeide maar vulkaanische eiland wat door de boeren is/wordt teruggeven aan de natuur. ( de foto's hiervan volgen nog rond pasen )

Op zaterdag, zijn we op 05.00 uur opgestaan en daarna met het pontje naar Pahia gevaren om met een tot bus omgebouwde 4 wiel aangedreven vrachtwagen naar het uiterste puntje van het Noorder eiland gegaan over de 90 mile beach. Helaas blijkt die 90 mile niet te kloppen en is het slechts ruim 90 km. Hoe komt dat? Het verhaal / legende gaat als volgt. In de 1800 tot 1900 jaren waren er nog géén autos die dat strand aan konden en als men handel wilde drijven in het noorden nam men levend vee mee om onderweg en aldaar wat te eten te hebben. Nu liep een koe gemiddeld 30 mile per dag en deed men er gemiddeld 3 dagen over. Dus een simpele boerensom was drie maal 30 is 90 mile en zo kwam men aan de naam 90 mile beach. Latere jaren via autos met 4 wielaandrijving en navigatie bleek dat het maar ruim 90 km was. Vanwaar het verschil? Koeien liepen op gras 30 mile maar op zand zakte de hoeven weg en liepen ze minder snel dus daalde de totale afstand met ruim een derde. Moet nu de beach een andere naam hebben? Nee maar dit verhaal hoort er dan wel bij verteld te worden. ( foto's van dit strand volgen ook nog )

Het strand is een officiele autoweg en bovendien een landingsbaan. Er liggen honderden meters hoge zandduinen waarvan je mag afglijden met een bodybord. ( heb ik niet gedaan ivm de rug)

Op de weg terug zijn wij door het oudste nog resterende oerwoud geweest en hebben foto's gemaakt van bomen die nu ruim 2000 jaar oud/jong zijn, er zijn exemplaren gekapt die 45000 jaar oud waren. Er is nu een kapverbod voor dit soort bomen en langzaam hersteld het woud zich en groeit weer zowel in de breedte als in de lengte. Maar het zal nog honderden jaren duren voordat de huidige 3% weer boven de 10% landbezetting komt. ( foto's van dit bos en meer volgen binnenkort).

Na Russell, zijn we door gereden naar een camping bij Warkworth. Verhaal en foto's volgen binnenkort.

Nu zijn we al weer drie dagen op Miranda waar we weer ontzettend veel hebben gedaan, ook dit komt hier binnenkort.

Bye bye for now.