Dag 5. 1^e dag in Kakadu.

Op ons gemak van Katherine naar Pine Creek gereden nadat wij een stel uit NSW hebben ontmoet die graag contact met ons houden, Jenny en Kevin. Hij bood ons aan om daar de caravan te stallen, heeft ruimte zat. Dat kan zolang ze de boel niet gaan verkopen wat wellicht één van de plannen is.

We hebben de toegangs kaarten voor Kakadu gekocht en verder alles bijgewerkt en nagelopen, de plaatsen voor twee nachten besproken in het park op een mooie camping met zwembad en zelfs stroom.

Vandaag de eerste rit door het voorland al gemaakt en de look out van Pine Creek naar de goud mijnen ook gelijk gedaan. Het is erg warm overdag maar nu ook snachts koelt het niet meer af en blijft in de 20 graden.

Weer veel oud ijzer zien staan en wat foto’s van genomen.

Dag 6. 2^e dag in Kakadu.

Voor twaalf uur stond vanochtend de caravan volledig opgezet op de camping “Mary River Roadhouse”, zodat wij vanmiddag al onze eerste tocht door de wildernis konden gaan maken.

Na een rit van zeker 40 km over grove en heuvelachtige “dirt road” bereikte wij even voor 14,00 uur Gunlom. Dit is een plek waar ooit een deel is opgenomen van de film Crocodile Dundy. De auto konden we parkeren aan de voet van een berg waarvan een waterval loopt van de top naar drie natuurlijke zwembaden die op hun beurt weer overlopen naar een nieuwe waterval die een beek (Creek) vult 500 mtr. lager. Normaal gesproken mag je ook naar de beek aan de voet van de berg, maar blijkbaar heeft iemand een melding van een krokodil gedaan en is de beek en omgeving voorlopig afgesloten. De klim naar de top mag wel. Die klim is in totaal één kilometer lang over rotsen en stenen en tussen bomen en struiken door slingerend de berg op. Hoewel wij er al in 2011 geweest waren stond dit punt op ons verlanglijstje. Het is er mooi en apart en je moet er een inspanning voor leveren. Na een drie kwartier klauteren en klimmen waren wij boven en hebben kunnen genieten van een adembenemend uitzicht en de waterval met waterkommen die je van beneden uit niet kan zien. Het is fascinerend dat zelfs nu in het droge seizoen er nog steeds water vanaf de hoogvlakte naar de waterval loopt.

Tegen het einde van de middag weer op de weg terug naar beneden en alvast de routes verkent voor onze twee lopen (walks) morgen die op de planning staan.

Vanavond samen met de camping buren fikkie gestookt en ervaringen uitgewisseld onder genot van een drankje en een heldere sterren hemel met een volle maan bij nog steeds dik 20 graden.

Dag 7. 3^e dag in Kakadu.

Vandaag van de Mary River roadhouse naar het oosten gereden en weer 20 km via een Dirt road naar een bush parkeerplaats gereden voor twee Walks. De eerste was de Yurmikmik Look Out waarbij je dwars door de ruige out back heen heuvel op en heuvel af naar een hoog punt loopt over een slingerend en oneffen pad vol met rotsen en hindernissen, maar het uitzicht maak alles goed. Zeker als je dit in de vroege ochtend doet wanneer de zon er wel is maar nog niet zo brand. Wat mooi is dat je langs zeer oude bomen komt maar ook erg jong spul, soms door het zand, soms door laag gras en struiken en dan weer door gras en riet van 2 tot 3 mrt. hoog ( speargrass). Elke bocht is het weer anders en andere natuur.

Op de terug weg zagen wij een bord voor de Car water Falls en achteraf bleek dat wij al ruim 2km van de afstand zouden hebben afgelegd, gelukkig hebben wij deze route niet gekozen want hij is veel zwaarder en zou één dag in beslag nemen. Wel zijn wij de andere route gaan doen, die van de Boulder Creek, alleen stond er géén druppel water meer in en waren er alléén grote, ruige rotsen en een moeilijk te belopen pad. Op dit pad kruiste ons een lange dunne zwarte slang toen ik een foto wilde maken was hij/zij al vertrokken in het hoge gras. Deze beide routes namen de gehele ochtend van ons in beslag. Wat leuk was dat toen we in Nieuw Zeeland waren, Els voor het eerst over een hangbrug heeft gelopen, en waar begonnen deze routes mee? Juist ja een hangbrug en een rooster brug. Hier vandaan naar “Gungurul”, een klim de berg op om de Mary river te kunnen zien slingeren door het landschap, niet zozeer het water maar meer de soort begroeiing langs de rivier. Mooie zware loop zo net na de lunch die we een paar keer moesten onderbreken om op adem te komen en wat te drinken vanwege het vele vocht verlies.(ruim 35 graden) Toen wij bijna beneden waren zijn we de loop naar de Mary River zelf gaan doen maar Els wilde niet verder dan de eerste droog staande rivier bank, ik ben wel verder gegaan tot aan de rivier zelf, die zelfs nu in de droge tijd nog steeds stroomt. Ook wordt je gewaarschuwd voor de aanwezigheid van zowel de zoet als de zout water krokodillen, dus heb ik mij gewapend met een flinke stok zodra ik de droge bodem bereikte, je weet maar nooit. ( een beetje het Suriname tijd gevoel was er weer)

Aangezien we vlak bij onze volgende beoogde camping waren zijn we 70km naar het oosten gereden om een plaatsje voor zondag en maandag te bespreken. Maar goed ook, want het is er stervens druk dit weekend. Er uit rijdend hadden wij onze eerste confrontatie deze vakantie met een wilde Dingo die de weg over stak, langs de weg bleef hij nog even naar ons kijken terwijl ik stopte maar tegen de tijd dat we de camera klaar hadden liep hij op een draf het bos in.

Op de weg terug richting onze huidige camping nog even gestopt voor onze laatste walk van de dag, die van Bukbukluk. Ook boven op een berg met een magnifiek uitzicht over de rivier en de begroeide bergen.

Doodmoe en dorstig kwamen wijn terug op de camping waar we gelijk hebben vol getankt want de teller stond op ruim 420 km en het is géén pretje als je hier zonder komt te staan en de reserve jerrycan wil ik nog niet aanspreken.

Totaal hebben wij tussen de 15 en 20 km door de bush gelopen vandaag en dat is zeker een prestatie voor twee van die grijze nomaden.

Dag 8. 4^e dag in Kakadu.

Vanochtend om 9,30 vertrokken voor onze verhuizing dieper Kakadu in naar de camping Cooinda Lodge Kakadu, dit is meer “Glamping”.

Hier kwamen wij om 11.05 uur aan en kregen een mooie plek onder een groten boom die flink wat schaduw geeft en een ruim stuk grasveld aangewezen, met stroom en water. Tot onze verwondering werkt hier zelfs onze Aussie telefoon en hebben we beperkt internet, terwijl je honderden kilometers ver van alles af zit.

Het inparkeren ging niet vlekkeloos maar na drie keer stond de combinatie keurig op zijn plaats. In de middag ( om 12.00 uur stond alles weer opgebouwd zelfs de luifel) zijn we naar het Warradjan Culture Centre gereden om onze kennis over de zowel oude als nieuwe cultuur van de Aboriginals uit te breiden. Heel mooi en interessant, alléén mag je geen foto’s maken du hiervan geen ondersteuning van het verhaal. Buiten gekomen stond er een bord van een Walk van 1 km door de bush aldaar. Wij dit doen natuurlijk , staan we na een 20 minuten bij de camping en konden we weer terug voor de auto die nog bij het centre stond.

Daarna een rustige middag genomen en Els heeft twee wassen gedraaid nu het kon.

Morgen weer een inspannende dag.

Dag 9. 5^e dag in Kakadu.

Tegen tienen in de auto voor ons volgend avontuur in de bush. De ” Jim Jim Billabong”, was het eerste aan de beurt, en hoewel de kaart aangaf dat we een verharde teerweg zouden hebben was het weer heerlijk crossen door rode stof terwijl je ontbijt uit je darmen geschud wordt. De Billabong is mooi en helder maar de omgeving viel wat tegen. Het wandel pad door de bush was een erg korte en deels afgesloten i.v.m. de aanwezigheid van krokodillen. Maar we hebben wel kunnen genieten van de ongerepte natuur daar en de oneindige stilte.

Het bezoek aan, Mirray Look Out, was heel andere koek, hier moesten we een behoorlijke klim over een steil pad in de volle zon langs de flank van de berg op. Aangezien we hier nu al vrij hoog zitten werd de lucht behoorlijk ijl en was ademen een opgave, dus met wat extra pauzes hebben we de klim in een half uur voltooid. Waarna we konden genieten van de koele bries op de top onder een afdak wat schaduw bracht en een fantastisch uitzicht naar alle kanten en een geanimeerd gesprek met een ouder Engels echtpaar wat ook aan het rondreizen is.

Na de lunch op de camping richting Jabiru gereden om wat inkopen te doen, alles dicht i.v.m. het lange weekend wat wij vergeten waren, wel alvast de camping kunnen boeken. Dit wordt een nieuwe ervaring. Een camping volledig gerund door Aboriginals.

Vlak bij de camping nog een drie kilometer lange bush loop gedaan en toen we om 18.30 uur terug waren bij onze sleurhut was er dus alweer een dag voorbij.

De dag van morgen heeft een veel belovend programma in petto voor ons.

Dag 10. 6^e dag in Kakadu.

Vandaag zijn wij precies 3 maanden in Australië. Onze rondreis begon later in die week.

Vandaag afscheid genomen van de vrij luxe camping en nu naar de Aboriginal camping in Jabiru waar we al om 10,30 uur arriveerde, beetje vroeg maar we mochten toch naar onze plek. Bleken we zowaar een eigen douche en wc achter de caravan te hebben, die was men nog een het schoonmaken terwijl wij de boel aan het instaleren waren. Het achteruit inrijden en parkeren met dit ding gaat ons steen gemakkelijker af en het opzetten en aansluiten ook dus binnen een half uur was alles klaar. Wij even de stad in waar we gisteren voor gesloten deuren stonden vanwege het lange weekend wat wij vergeten waren. Eerst een lekker cappuccino voor Els en een ijskoffie voor mij gescoord waarna we snel wat aanvulling aan onze voorraad hebben gedaan. Vond Els er twee leuke 3d kaarten voor de klein kinderen in het kleine lokale postkantoortje maar had men géén postzegels meer en dat kon wel dagen duren voordat ze er weer waren, de kaarten toch maar alvast gekocht en die postzegels kopen wij later wel. Tegen 12.00 uur weer bij de caravan voor de lunch en even later waren wij alweer op weg naar de volgende bezienswaardigheid “ krokodillen die bij hoog tij de rivier opzwemmen bij Cahill (Ubirr) om vis te vangen”’. Dit gebeurd een uur voor en na het hoogste getijde punt wat vandaag rond 14,30 uur lag. Wij kwamen er om even na enen aan en op verschillende punten was het al druk met kijkers. Je kon het water in de rivier zien stijgen terwijl de weg naar de overzijde langzaam onder water liep (wij mogen niet naar de overkant zonder schriftelijke toestemming, want het is Aboriginal land). Bovendien durf ik het wel aan, door het water rijden, maar Els vindt het maar niks. Langzaamaan kwamen er wat crocs de rivier op door zich met het hoogwater getijde mee te laten drijven, tegen de tijd dat het hoogwater was hebben wij er zeker tussen de 20 en 25 van de grote jongens tot aan 6 mtr voorbij zien komen, indrukwekkend. Ook veranderde het redelijk heldere water in een bruine modder massa door het verschil in boven en onderstroming. Tegen de tijd dat het water ging keren zijn wij weer op pad gegaan, deels omdat het spektakel over was en deels omdat de muggen het vandaag op Els hadden voorzien, en dat vond ze wat minder. Tussen door een geanimeerd gesprek gehad met ander toeschouwers, over milieu, Australië, kamperen en het verschil tussen kosten van leven hier en in Europa.

Hier vandaan een korte rit van een half uur naar een berg met veel rots schilderingen, Ubirr zelf, waarbij je de keus hebt van een korte route zonder klim of een lange route met klim de berg op waarbij je uiteindelijk boven op een rotsplateau eindigt ( hier is ook een deel van “Crocodile Dundee” opgenomen) en wat spectaculair om te zien. In dit gebied hebben wij een paar uur rond gelopen en veel foto’s gemaakt want het verschil tussen 5 jaar geleden en nu is erg groot. Helaas begint een flink deel van de tekeningen te vervagen door de weersinvloeden, het milieu en toeristen die er toch met hun handen aan zitten terwijl dat verboden is. Gelukkig is er ook nog verborgen “art” waar je wat beter en verder naar moet zoeken en wat er nog steeds zo uitziet als honderden of duizenden jaren geleden omdat het (nog) geen last heeft van negatieve invloeden. Hopelijk geven een deel van onze bijgevoegde foto’s jullie een beetje een beeld.

Toen wij terug liepen, was het al tegen 17.00 uur kwamen er nog busladingen met groepsreizen aan om een kort bezoek te brengen. Wij waren toen al op weg naar de enige winkel hier ( borderstore ) waar ik nog even twijfelde om in te gaan op een advertentie, om tegen vergoeding van B&B een paar weken een deel van de winkel te ondersteunen. Hebben wij maar niet gedaan, willen onze visum niet in gevaar brengen en we komen nu al tijd te kort.

Dan maar terug naar de camping in Jabiru voor het avond eten en wel verdiende rust.

Dag 11. 7^e dag in Kakadu.

Helaas is dit de dag dat wij ons geliefde Kakadu moeten gaan verlaten en richting Darwin gaan rijden. Heb voor de zekerheid alvast maar gebeld met de volgende camping want het wordt weer weekend en dan stroomt alles hier vol en zijn mooie rustige plekken schaars. Er ligt vandaag nog een andere uitdaging, wij gaan proberen met de huidige tank benzine de bewoonde wereld te bereiken zodat we ook weer eens een normale prijs voor de autosappen betalen. Hier in de bush gaan de prijzen richting de $ 1,90 per liter en in de steden rond de $ 1,32. Dat scheelt een behoorlijke slok op een borrel en in ons budget.

Het opruimen en rij klaar maken van de caravan gaat steeds sneller en binnen een half uur konden we kort voor 9.00 vertrekken. Onderweg nog een stop gemaakt bij Bark Hut voor wat foto’s, koffie en de toilet en tegen 12,30 uur reden wij de Stuart HWY richting Darwin op en een korte tijd later waren wij weer in de bewoonde wereld. Kort voordat we bij de camping waren even gestopt bij een mega winkelcentrum langs de weg voor de lunch en getankt voor ja ja $ 1,29, dat is dus onder de euro mensen.

Tegen 14.00 uur was onze trip door de bush afgelopen en bereikte we de camping waar we na drie keer steken een mooie plek hebben voor in elk geval 5 dagen. Die dagen gaan we gebruiken om alles schoon te maken, Darwin te bezoeken, voorraad aan te vullen en een beetje uit rusten. Hierover de volgende keer.

We hebben ongeveer 2000 foto’s gemaakt en zullen er wat selecteren om op de blog te plaatsen maar kunnen jullie nooit laten zien wat gedaan en beleefd hebben. Geniet er van!!