Perth/Fremantle.

Nederlands.

Na de Coral Coast en het achterland van Perth met de Wave Rock, Bruce Rock (mini Wave) zijn wij naar Pinjarra gereden om onze achternicht Sylvia en haar man Ian Broadbent te ontmoeten. Dit was een geweldige manier om onze lange periode van campings, Roadhouse overnachtingen en vrij stoppen bij rivieren te onderbreken.

Weer in een huis met badkamer en wc zonder door gras of zand te hoeven lopen, relaxed in een luie stoel op het achter terras met gezellige mensen. Dit terwijl de caravan onder een afdak stond in de tuin, wat even wat tijd kostte om hem daar te krijgen omdat de inrit aan beide kanten van de caravan slechts 25 cm ruimte gaf en hij er achteruit in moest, een klusje waar Ian zelfs even mee bezig was.

Ook Jos en Laz , die ons hadden ingehaald blijkbaar, kwamen nog even op bezoek en zodoende werd het een heel gezellig weerzien met veel te vertellen en aan te horen reisverhalen tijdens het goed verzorgde eten en drinken.

In de dagen erna zijn wij met Ian en Sylvia de omgeving gaan verkennen, wat zeker de moeite waard is daar omdat er nog veel oud natuurschoon is maar ook veel ouds van de eerste settelaars zoals dammen, huizen en winkelstraten maar vooral de oude houten brug die er over een paar jaar zo maar niet meer zou kunnen zijn.

Tot onze grote verbazing was er een plek met “Thromatolites” (zonder S) en deze levensvorm is op hetzelfde gebaseerd als de Stromatolites alleen de opbouw en vorm is compleet anders. Wel blijft het fascinerend om één van de eerste soort levensvormen op aarde/water te kunnen aanschouwen.

Op de laatste dag, dinsdag, hebben wij afscheid genomen van Jos en Laz langs de boulevard want de volgende dag zijn wij naar Woodmans Point, een camping net buiten Fremantle gereden om ons voor te bereiden op de grote trip door de Nullarbor.

Een heerlijke camping tussen de duinen moest ons het leven in een huis van alle gemakken voorzien weer afleren en het weerzien met Fremantle hielp hier ook bij. Want Fremantle was in het verleden de eerste Australische stad waar de emigranten aan kwamen en kennis maakte met hun nieuwe land.

Bovendien ligt Fremantle/Perth, op 2700 km afstand van de eerst volgende stad Adelaide en op ruim 3400 km van Melbourne en op 2300 km van Broom. Deze stad is dus volledig op zichzelf aangewezen. Het is een stad met in het centrum hoogbouw maar daar buiten alles laag met veel winkel centra en brede drie tot vierbaans auto wegen wat een genot is om op te rijden ook vanwege de erg lange en duidelijk aangegeven op en afritten. Ondanks de grote van de stad gedraagt men zich hier als in een klein dorp, vriendelijk sociaal en voor ontspannen ( layed back).

Zondagochtend de 18^de zijn wij naar een lokale markt geweest in Fremantle op uitnodiging van een vriendin van Sylvia, Martine die daar samen was met haar dochtertje Anouk. Hoewel we elkaar niet kende werd het weer een gezellig samen zijn en ook ontmoeten wij een Nederlands stel met een “Stroopwafel kraam” waar we ook weer een leuk en geanimeerd gesprek mee hebben gevoerd. Je komt ze ook overal tegen die Hollanders, volgens mij wonen er meer buiten Nederland dan in Nederland krijg ik de indruk de laatste tijd.

Zondagavond, is een ander verhaal en is ook separaat ge/be-schreven op deze blog.

Wel stortte zondagmiddag na vijf maanden ineens de regen met felle windstoten op ons neer, dit waren wij niet meer gewend en gelukkig klaarde het tegen de avond rap op.

Wij zijn nu klaar voor vertrek naar en door de Nullarbor.