Nadat het tweede deel van onze vlucht achter de rug was en wij na 45 minuten cirkelen mochten landen in Melbourne ( bleek een rookmelder in de controlekamer te zijn afgegaan hoorde we vanavond), konden we ons opmaken voor de beruchte douane controle.

Na de eerste veiligheids check mochten wij onze koffers gaan ophalen maar niet voordat onze landingskaarten diverse opmerkingen hadden verkregen. Bij de band stonden Carl en ik zeker al een kwartier te wachten en we hadden nog géén één tas of koffer gezien. Toen we door onze dames geattendeerd werden op een rijtje koffers die naast de band stonden op een voor ons onzichtbare plaats. En ja hoor, daar stonden onze koffers al een tijdje klaar. Op naar de welbekende en beruchte border security van Australië.

Daar aankomen werden wij via een lange rij in de richting van de controle balie geleid en aangezien wij weer onze T-shirts aan hadden mochten wij bij elkaar blijven. Halverwege kwam er een dame op ons of en die keek naar onze documenten en keurde die goed en mochten wij zo doorlopen naar de uitgang. Carl vond dit wel wat jammer want hij wilde die andere gangen en kamers eigenlijk ook wel zien. In de hal eerst maar eens geld pinnen, maar de eerste twee automaten werkten niet of waren leeg, Marja en ik naar een andere hal waar we wel geld konden tappen voor de taxi en wat te drinken.

Eenmaal buiten was het een wanordelijk zooitje bij de taxi standplaats voordat wij een busje hadden die ons en de bagage kon vervoeren. Ik heb tweemaal de chauffeur verteld waar hij naar toe moest en een uur later stonden wij inderdaad bij de Travellodge. Maar bij het inchecken kende ze onze boeking niet. Bleek dat die klojo ons bij de verkeerde had gebracht en dat voor 60$. Dus weer een taxi en een half uur later bij ons juiste en ook ons favoriete hotel in het hartje van Melbourne, extra kosten 35$. Ingecheckt en samen de stad in om wat te eten en drinken en de vermoeidheid van de vlucht er uit te lopen. In de avond bijtijds naar bed want de volgende dag moesten we vroeg op en veel doen.

Om tien uur in de ochtend bij de uitgang wantde dealer zou ons komen ophalen voor bezichtiging van de auto. Ik had die ochtend vroeg nog maar even een sms gezonden dat we wel met vier personen waren en veel bagage hadden. Dat was maar goed ook bleek naderhand want de secretaresse was eerst van plan met een kleine persoenen auto te komen, nu kwam ze met net zo’n grote bak als wij voor onze reis nodig dachten te hebben. Toen ze aan kwam rijden liep ik naar haar toe en sprak haar aan en volgens de sms hete ze Noor. Omdat ik haar naam goed uitsprak vroeg ze of ik een Nederlander was, ja en zij dus ook. Na een uur rijden kwamen wij bij de dealer in Lilydale aan waar de auto klaar stond, na nog wat kleine aanpassingen hebben we besloten de auto te kopen en rond lunchtijd reden wij weg. Heerlijke koffie en ijskoffie met tosti onderweg op en op naar Clark Rubber in Preston voor de bestelde matras zodat we voor vier op de weg uit Melbourne zaten om de avondspits te vermijden. Na 300 km om half zeven gestopt in Charlton bij een klein motelletje. Wat gegeten in de plaatselijke pub en natuurlijk wat gedronken en een leuk gesprek met de bareigenaar gehad. Terug buiten wilde in eerste instantie de auto niet starten maar na het verzetten van de automaat wel, dus dacht ik dat de fout bij mij lag. Lekker naar bed met de airco laag aan en een goed gevoel omdat alles volgens plan was gegaan en we op schema liggen

Morgen op naar Mildura. (volgend verhaal)