Van de gebroken heuvel naar Wilcania,

Na een heerlijke nacht waarin we allemaal hebben geslapen, de een wat meer de ander wat minder, hebben wij ontbeten in de kampkeuken, tegen de vele vliegen die ons lastig vielen. Ondanks het vroege uur dat we op waren was het al weer dik in de 20 graden met een zeer lage luchtvochtigheid.

Om 9.00 uur begonnen met het rijklaar maken van de caravan en alles inpakken. Binnen 45 minuten stonden we vertrek klaar.

Volgende stop was een inlever punt voor de lege flessen welke 10 cent per stuk opleveren, helaas daar aangekomen was het zo druk dat ik besloot om door de rijden, op naar de bank voor een overdracht nummer welke ik niet bij mij had en de dealer wilde graag geld over maken en daar zeggen wij géén tegen , toch.

Toen nog even met de caravan de parkeerplaats op van het winkelcentrum waar Woolworths zit en maar liefst ruim 5 parkeerplaatsen inpikken zodat we nog even de nodige boodschappen en vooral drinken konden halen want na 1 mildere nacht en dag gaat de thermometer weer dik de 40 in vandaag en de ook de rest van de week.

Ondanks dat de navigatie maar slechts 145 kmaangaf naar de volgende stop bleek het ruim 220 te zijn, heel de weg rustig kunnen rijden met de airco op stand 3 of 4 en veel thermische wervels gezien die de rode stof hoog de lucht in tillen. Halverwege bij een typisch Australis roadhouse gestopt om een plas en drinkpauze, bij een heerlijk kletsmajoor die veel te vertellen had, en toen het bergachtige landschap weer in waar we één stuk meer dan een half uur omhoog reden.

Tegen 14.00 uur rolde wij Wilcania binnen, waar de supermarkt volledig ingestort was en het benzine station aan de doorgaande weg geen 98 meer had, wat is dit stadje achteruit gegaan zeg. Gelukkig was er in een achteraf straatje nog een BP station met wel 98 alleen kon er niet rondrijdendus vooruit erin en achteruit stekend weer de straat op, blijkbaar ben ik dit soort capriolen nog niet verleerd met een sleurhut, dus alles kwam goed.

Wij waren vandaag de eerste op de camping, en tijdens het opzetten werd het zo heet dat Marja en Carl besloten om een huisje te nemen met airco voor de nacht.

Wij hadden al verschillende verhalen over de Darling river gehoord en besloten deze met onze auto te gaan bekijken, nu heeft het in dit gebied al 7 a 8 jaar niet geregend en dat was zichtbaar , bijna geen water meer erin en je kon op sommige stukken over de bodem lopen, wat Carl en ik ook hebben gedaan.

Aangezien de ze camping in de bush en in de outback ligt , barst het hier van het wild leven. Dus de parkieten, kangoeroes en diverse vogel soorten lopen hier op de camping, waarmee wij ons hebben vermaakt tussne het eten en drinken door. Want drinken moet je veel bij de ze temperaturen en lage luchtvochtigheid, dus dat doen we dan ook.

Morgen rijden we verder met een rit van ongeveer 4 uur naar Ivanhoe. Daar later meer over.