6 februari 2019

Na wat strubbeling bij de start van de dag zijn we op weg gegaan om de regeringsgebouwen, zowel oud als nieuw, van binnen en van buiten te gaan bekijken. Het oude parlement gebouw wat er al staat van kort na de eerste wereld oorlog staat voor het grootse gedeelte boven de grond en nieuwe is voor het grootste deel ingegraven in een berg welke naderhand is hersteld. Kijkend van nieuw naar oud naar over het meer, Lake Burley, gevolgd door de Anzac Parade over het mausoleum richting de top van Mount Ainsley staat alles in één rechte lijn op elkaar. En net als in Parijs waarbij er wegen schuin op het centrum afkomen is dit met twee wegen ook gedaan wat een zeer ruimtelijke werking op de stad heeft.

In het nieuwe gebouw hebben wij een rondleiding daar alle gangen en kamers genomen met een uitleg door een oude maar zeer bekwame dame die vroeger lerares was geweest en ook wist hoe ze ons moest boeien en zo nu en dan een kwinkslag door het verhaal heen gooide als en beetje smakelijke jus.

Via een grote omweg naar de Anzac laan , om diverse monumenten te bekijken, gereden waar we te laat waren voor het museum maar ruim op tijd voor de “last post” waarbij alle dienstvlakken acte de préséance gaven en er elke avond een andere militair wordt geëerd en herdacht vaak met nabestaande of vrienden erbij die teven kransen leggen . zeer indrukwekkend en zeker de tijd en de moeite waard om mee te maken.

Vermoeid zijn wij na het eten van een deel van het varkens pootje van John met salade vroeg naar bed gegaan.

Kort verslag van een lange indrukwekkende dag die bijna niet te omschrijven valt.