10 februari 2019

Zondag vandaag en ja wij gaan reizen. Van Canberra de hoofdstad en onze plek waar we jaren hebben gewoond en gewerkt gaan we achter ons laten, maar niet zonder dat we nog even langs een paar mogelijke memorie lane  gaan.

Op de weg naar Orange gaan we een omweg maken, eerst langs “Lake George “ wat nu bijna droog staat en wij vroeger regelmatig in zwommen. Was leuk om te zien alleen jammer dat het niets is uit onze jeugd. Toen door naar Goulburn waar we stopte voor een bekende koffie tijd. Dat werd een kleine verrassing, het koffiebarretje had geen koude dranken meer, de andere koffieshop te druk dus eindigede we bij Macca’s (McDonalds) met wel een echte koffiehoek gelukkig.

Toen door naar het grote schaap op de hoek van de oude snelweg want tegenwoordig wordt je om de stad heen geleid terwijl je er vroeger dwars doorheen reed. Ook stonden de dwarsrailingen er toen nog waar de paarden aan vast gemaakt werden tot ver in de jaren zestig. Waarom, dit stadje was het centrum van de schapen en hun wol uit een verre omgeving en schapen werden gedreven door een soort cowboys met honden, de schaper werden er geschoren de wol werd verzameld in gigantische schuren gebundeld en per trein vervoerd naar de verwerkers en zelfs naar Engeland per schip. Overal waar je kijkt zie je dit verleden terug en de oude gevel van de huizen winkels en schuren dateren terug tot begin 1800.

Hiervandaan via een mooie rustige binnenweg langs dromerige dorpjes en boerderijen kwamen wij bij Taralga voor een korte stop. Op onze oude kaart stond er een gravelweg van 72 km lang op de nieuwe kaart van Carl & Marja leek die nu geasfalteerd dus die namen wij dan ook anders dan een omweg te nemen van ongeveer 100 km. In eerste instantie leek die keus een gemakkelijke weg die ons rechtsreeks naar Oberon zou voeren over een vlakke weg. Niets was minder waar. Na 50 km veranderde de vlakke makkelijke weg in een bochtige bergweg met smalle paadjes en steile klimmen met haarspeldbochten en scherpe dalingen. Wij waren aangekomen aan de eerste uitlopers van de “ Blue Mountains”. Er waren stukken bij waar we in de laagste versnelling van de 4x4 moesten rijden om zowel naar boven als naar beneden te gaan. Al met al zeer leuk om te doen en uitdagend voor de anderen om mee te maken.

Via Oberon en Bathorst kwamen wij voor 17.00 uur in Orange aan en stonden we snel opgezet om de zon onder te kunnen zien gaan in een oranje paarse gloed aan de ene kant en een helwitte lucht aan de andere kant met een maan die op zijn kop stond.

De nacht viel snel en het koelde snel af zodat we vannacht allemaal onder dekens zullen moeten slapen.

Morgen gaan we Orange in, voor en nieuwe belevenis.