Vrijdag 15-3-19

Vandaag gaan we een stukje nadoen van “All You Need Is Love “ presentator Robert ten Brink. Hij is namelijk vorig jaar met een groepje via Melbourne naar Ballarat gegaan om Sovereign Hill te bezoeken. Hadden Marja en Carl toevallig gezien op tv.

Dit plaatsje is een oud goudzoekersstadje welke is opgeslokt door de grote stad en ligt nu midden in woonwijken. Het complete oude tafereel is herbouwd , nagebouwd en of gerestoreerd. Er zijn officieel nog drie gebouwen over van de periode 1850 waarin de goudkoorts zich afspeelde tot begin 1900 . Alle andere gebouwen woningen straten zijn dus nagebouwd in hun oorspronkelijke staat via foto’s en schilderijen van die plek. Wat natuurlijk praktischhonderd procent origineel is geblevenzijn de mijnen en de mijntorens welke zich wel hebben mee ontwikkeld met de industriële revolutie van handmatig naar meer machinaal maar die dingen zijn ook zeker de moeite waard om de ontwikkeling te volgen. Om in het oude dorp te komen moet je een flinke entree prijs betalen maar dan sta je wel gelijk in de 1800. Want alle medewerkers , werkers, en winkelbediende zijn gekleed als toen gedragen zich als toen en praten zelfs als toen. Wij hebben om te beginnen een begeleide toer door de stad genomen zodra wij onze ochtend drank op hadden. Een jonge dame die het oude spel goed speelde nam ons mee en legde alles uit en wanneer we het beste wat konden bezoeken, al snel bleek dat het flink aanpoten zou worden om alles in één dag te gaan doen. Vanaf de oude huizen, smederijen, banken, scholen, kerken en winkels naar een ondergrondse mijn die niet begeleid was maar zeker de indruk achter liet hoe men toen werkte in moeilijke omstandigheden en met miniem handgereedschap. In het begin van de middag de rode troepers die het goud wat in de mijnen werd gedolven moesten begeleiden naar Melbourne, die er vrolijk hun musketten op los vuurde op het commando van hun dikke sergeant, waarna de bezoekers op de foto met hen mochten omdat vandaag de dag was dat de Britten de slag in India hadden gewonnen. Hier vandaan naar een op stoom draaiende werkplaats waar machines met banden werden aangedreven, heb ik zelf ook nog mee gewerkt in een grijs verleden, gezien hoe men wagen wielen maakte met spaken,. Hoe een smederij de banden maken voor die wielen en alle andere werktuigen die men nodig had onder en bovengronds. Tegen het einde van de dag zijn we een betaalde mijn in gegaan en op een diepte van 20 tot meter onder de grond zijn we rondgeleid en hebben we echte goudaders in de wanden mogen aanschouwen, wel op zo’n afstand dat je er niet van kon meenemen.

Via een oud tentenkamp waar Chinezen, een tweederangs volk toen, die daar in erbarmelijke toestand moesten leven gingen wij heel wat wijzer weer naar buiten. Al met al een zeer interessante en leuke dag tijdens deze reis.

Onze vele foto’s en souvenirs zullen onze verhalen in de toekomst moeten ondersteunen want het is echt te veel om op te noemen en te schrijven.