Donderdag 21-03-19

Vannacht zou het weer eindelijk na dagen opklaren, maar toen ik wakker werd was het één grijze soep buiten en nat op twee manieren.

De ene manier kwam van de nog steeds binnendrijvende zeemist die zijn kans grijpt omdat er een groot hogendruk gebied boven de ocean road ligt en er absoluut géén wind staat die de mist terug naar zee drukt. Die laag is dik genoeg om zo nu en dan uit te regenen maar is zo dun dat je de zon er soms doorheen voelt schijnen bij een soort opklaring en ook niet zichtbaar is voor de weerradar.

Het is de eerste keer dat we dit meemaken en zeker zo lang durend. Het is niet koud hoor , rond de 20 graden overdag en in de nacht een paar graden koeler.

Het grappige is dat we het gisteren wisten te ontsnappen door over de Otway bergen te rijden richting het zuiden en vandaag hebben we een stuk naar het noorden gereden, ongeveer 60 km, en ja hoor het was weer droog. Zodat we bij de Kenneth river de Koala’s en diverse soorten Rosella’s en King Parrots konden zien in het wild. Met wat vogelzaad komen sommige kromsnavels zelfs uit je hand eten maar schrikken bij het minste geringste en vliegen dan massaal weer weg. Op deze plek staat één koffie tent en daar hebben wij dan ook weer onze dagelijkse verslaving bijgewerkt, mijn god wat weten hun de prijs op te drijven zeg, het is echt toeristen uitmelken hoor. Meer dan $ 10.00 per kopje. Maar ja een verslaving moet je aan werken, he.

Nog een twintig km verderop ligt het kleine kustplaatsje Lorne waar we géén stopplaats konden vinden toen we er op maandag doorreden met de caravan , zodoende zijn we er nu naar terug gekeerd om het even te bezoeken en onze lunch te nuttigen en de plaatselijke VVV te bezoeken om de nodige souvenirs te bemachtigen. Op de weg terug lopend naar de caravan de laatste zaadjes gevoerd aan de geelkuif papagaaien, wat achteraf verboden bleek te zijn, och wat zijn wij toch domme buitelanders. Vanaf Lorne de weg weer op richting het zuiden en gestopt op diverse plaatsen voor een foto sessie zoals bij Wye river ( wat kleine rivier zou kunnen betekenen). Hier dacht ik even stoer te zijn en tijdens eb over het strand aldaar met droge voeten via zandbanken de rivier over te steken. Dat ging best goed totdat ik mis sprong en mijn rechtervoet in een poeltje belandde met als resultaat één zuipert om mee terug te rijden. Bij een andere stop liep ik als enige de lava rotsen af naar het water van de Pacifische oceaan en vond een mooie mosselbank met kleine wilde mosselen en nam er één mee om boven op te eten. Dit werd niet echt gewaardeerd door iemand die bij de gedachte alleen al bijna moest overgeven.

Op slechts 15 km voor Apollo Bay begon de zeemist weer die rap over ging in druilregen en niet ophield op de camping helaas en de bergen achter de campingblijken nog steeds in mist gehuld. Gelukkig hadden wij de verwarming in caravan aangezet om die te drogen voor komende nacht en dat had goed gewerkt. Nu de aanbouw tent nog want morgen gaan we richting het zuidelijke gelegen Warrnambool waar volgens het weerbericht het weer véél beter is. Maar dat hoor je later wel weer.

PS. De tweede manier van nattigheid was, de wateraanvoerslang naar de caravan had ik gisteren al moeten herstellen door de koppeling aan te draaien maar vanochtend spoot het water eruit. Ja hoor , de slang zelf was gesprongen op 5 cm achter de koppeling. Nu is dat zo verholpen door er een stukje af te snijden en de koppeling er weer aan te zetten. Helaas bleek de koppeling dol , gelukkig hadden wij nog een andere slang dus die gemonteerd en onderweg weer een nieuwe koppeling te kopen , ga ik morgen wel weer monteren na het opzetten van de caravan.