Nadat we op vrijdag zijn verhuisd van het vooral natte Apolo Bay naar Warrnambool hebben we nog veel gezien en gedaan.

Apollo Bay ligt halverwege de Great Ocean Road maar nog altijd 90 km van de alom bekende 12 (9) apostelen, waarvan bijna 50 km door de Otway bergen heen met de zeer smalle en scherpe haarspeld bochten waarvan sommige van ons genieten en anderen helaas wat minder.

Kort na het wegrijden begon het in de hangende zeemist weer wat te regenen maar met de wetenschap dat het richting Warrnambool weer droog zou moeten zijn gaven wij hier niets om. Op de eerste plaats breken wij de boel op in minder dan uur dus zelfs na een rustig ontbijt zijn wij rond 10.00 uur weer op de weg. Besloten werd om ergens in een klein dorpje hoog in de bergen onze koffie te nuttigen en dan door te rijden tot aan de lunch ergens aan het eind van de rit. Na een half uurtje klimmen en sturen zaten we hoog in de bergrug met bijna geen regen meer hoewel alles wel nat was, en ik twee maal alle achteropkomende verkeer heb laten passeren zagen wij op een opgaande rechte weg ineens een Koala de weg voor onze auto oversteken. Ondanks alle opwinding in de auto kon ik het beestje met wat afremmen en naar links uitwijken, en ontwijken. Ja ik weet het, je mag niet remmen voor beesten in Australië en al helemaal niet uitwijken, dat zijn nu eenmaal de regels. Maar ik had géén verkeer achter ons de weg was leeg en ik ben en blijf een dierenliefhebber. Bovendien zouden sommige van de passagiers het mij erg kwalijk hebben genomen als ik een Koala matje op de weg had gelegd.

Na onze Koala bonus, op ons gemak gestopt Lavershill terwijl de regen langzaam plaats maakte voor wolken. Hiervandaan is de weg één en al bochten vooral naar beneden omdat je weer richting de oceaan draait. Tegen lunchtijd reden we de buitenwijk van Warrnambool al in en zijn we gestopt bij Macca”svoor een snelle ongezonde hap waarna we door reden naar Woolie’s voor onze dagelijks boodschappen en toen naar de camping en dit allemaal in de zonneschijn met ruim 25 graden.

Na het opzetten van alles zijn we rustig gaan relaxen naast de caravantent met een drankje.

Zaterdag, zijn we weer ruim 80 km terug gereden de GOR op, om nu met zonneschijn de 12 (9) apostelen vast te leggen. Ook een deel van de andere bezienswaardigheden zoals London Bridge, The arch, The Islands and The grotto zouden we doen. Uiteindelijk hebben we bij daglicht alle zijpaden en mooie natuur verschijnselen kunnen doen, hierdoor hadden wij de zondag volledig vrij om in te vullen indien wij zouden bijboeken in Warrnambool en niet naar Portland te rijden. Dit is dus zo gedaan zodat we vandaag , zondag, naar een wildpark konden gaan op ruim 90km terug, net buiten Princetown, wat zich uitstrekt over een groot stuk land en bergen waar alles vrij losloopt in de originele natuur en we de kans zouden kunnen krijgen om erg dichtbij te kunnen komen voor foto’s. Op de weg heen kwamen wij voor de 6^de of 7^de keer langs de mogelijkheid om met een helikopter langs de apostelen en London Bridge te vliegen , spontaan werd besloten dit nu maar eens te doen, ondanks de hoge kosten. Een zeer mooie ervaring rijker en met een berg schitterende foto’s erbij zijn wij daarna toch naar het wildpark vertrokken waar wij ook werden verrast door de hoeveelheid beesten en de tamheid er van. Voor foto’s van beide zie de facebook pagina van Els en de blog van Marja, www.onzedroom.reismee.nl

Morgen gaan we rijden, waarschijnlijk in de regen want het druppelt nu ook ruim 320 km verder naar Zuid-Australië, Robe. Normaal rijden we tussen de 150 en 200 km maar door ons besluit van zondag moeten we meer km ’s rijden om op schema te blijven richting het rode hart.

Later meer hierover. De groetjes volgers tot dan.

Ps, zou het kunnen zijn dat een naamloze groep de 12 apostelen heeft gedecimeerd tot 9 omdat het een christelijke groep was?

Verzonden vanuitMail voor Windows 10